dreyfus sağolsun, o bunaltıcı ilk chapter yeniden bitti

o melun ilk chapter'ı bu gece itibariyle bitirdim. düzeltiyorum, yeniden bitirdim. bu sefer daha derinlikli daha incelikli oldu. bir kavramsal çerçeve olarak araştırmalarımı bir süre taşıyabilecek durumda... metni başlangıç ve varış noktaları arasındaki uyumsuzluklardan kurtarmak için Dreyfus'u kendinden okurken yapay tasarımın ve tasarım yöntemleri hareketinin erken tarihine yeniden dalmam gerekti... Dreyfus'u kendinden okumak lazım. "what computers [still] can't do" ve "mind over machine". okumak lazım. aslında temel referansları iyi bilinen isimler.. heidegger, wittgenstein ve merleau-ponty. Dreyfus'un yapay zeka bağlamında bu okumaları temel alarak geliştirdiği eleştiri çok isabetli. Platon'un [Sokrates'in] sorusunu böyle bir bakışla yeniden ele almak; sana bir sorduk ve sen çok veriyorsun... neden çok vermek gerekiyordu, wittgenstein'in atomizmden aile benzerlikleri ve urgan metaforuna dönüşünün mantığın tümellerle çözümsüz boğuşmasından öte, zekanın dünya içinde işleyişine dair kritik önemi neydi... d_p.l, kendisini örneklerin yorumuna dayanan bir sistem olarak geliştirirken aslında farkında olmadığım bir kuvvete sahip, sadece nasıl çalıştığını değil çalışınca da neden işe yaradığını açıklamak için yine Dreyfus'un yol göstermesi gerekti... tüm bunların yapay zeka için ne ifade ettiğini sağgörülü biçimde metne döküyor...