dünyanın çıtası çıkmış da ondan

inanılmaz detaylı bir çalışma süreci sırtta kalıntılar bırakmaktadır. öfleyip püfleyip duran bünye kırtasiyenin ötesinde bir iş yapamamakta, mesai saatlerini gevelemektedir. esasında son aylarda herşey gerektiği gibi yürütülmüş, farklı çap, ebat ve nitelikteki işler iyicene içiçe geçirilerek uzun saatler haftalar ve aylar boyu süren üretkenlik garanti altına alınmış, işlerin rutin hali olan 1 birimlik iş için 3 birim uğraşma gereği kabullenilmiş, sonuçta hep safdil bir iyimserliğin yeniden açığa çıkmasıyla tamamlanan çalışma-bozgun-yılgınlık döngüleri sırtta uzun uzun azimle azimle azimle taşınmıştır. ve bu döngüler sırtta kalıntılar bırakıyor.

yeni revizyonlar, yeni testler, yeni kırtasiye. workshop'la ilgili hemen tüm tali işler tamam. ya da çok az işi kaldı. ama asıl işler tamam değil. design_proxy ehlileştirilemez bir hayvan gibi. her revizyon çok akıllıca ve nasıl daha önce düşünememişim. fakat her revizyonun ertesi yine aynı yılgınlık, evet revizyon çok gerekliymiş çok doğruymuş ama işe de yaramadı. ve evet denemeler için ayrılan süre de ona göre ayarlanmıştı, o yüzden revizyon ve testlerin bir an önce bitirilmesi ve denemelere başlanması azami önemdeydi. işlerin bu şekilde gideceğini artık öğrenmiş olmaktan gelen bir sezgi ile çılgınca bir tempo ile revizyon ve testlerin hakkından gelinmişti. ve tam da olacağı gibi ne kadar emek verilirse hepsini hiç geri çevirmeden yutan iştahlı çalışma hayatı ve karşısında yılgınlık yılgınlık... "artık işler düzünden 1 kerede hallolsa ve bir takım şeyler daha kolay gitmeye başlasa" denmeye başlandı mı, işte bu yorgunluğun en iyi göstergesidir. ve bu göstergeler hep de dinlenmenin mümkün olmadığı en sıkışık en fena en son anlarda sökün ederler. yorgunluk kümülatiftir. ara vermeden çalışmak ruha ve bedene zararlıdır. ama işin hiç bir noktasında ara vermek mümkün değildir, zira sırtlanılan iş her zaman mevcut zamanın elverdiğinden yüklüdür. çünkü dünyanın çıtası yukarıya konmuştur. dolayısıyla kaçınılmaz olarak bünyenin en çok çalışması gereken an en çok dinlenmesi gereken andır. ama bu doktora bir bitsin. ondan sonra dengesini kaybetmeyeceğim. iş-keyif dengesini. kural 4?