neyse ki artık alıştım | getting used to it

makalemi reddetmişler. 4-5 kişiye okutmuşlar. hepsi de daha çok tanım istiyor, daha açıklık seçiklik, sistemin işleyişine yönelik daha detaylı açıklamalar ve örtük olarak: daha az spekülasyon daha somut veriler... hiçbiri tam olarak ne anlattığımı anlamamış bu da metnin yeterince açık olmadığına işaret ediyor. düzey ve içerik açısından 'iyi'den 'çok zayıf'a kadar çeşitli notlarım var. genel notumun "fair" olduğu söylenebilir. bu da iyi bir not olmuyor belli ki. incelemecilerin bir kısmı metni yine de kabul edilebilir bulmuş gibi. ama son eleştirmenim detaylı biçimde hesabımı kesmiş. sevmemiş yani gayrı-akademik tavrımı tarzımı, cezamı vermiş. çok zayıflarım da ondan gelmiş zaten. incelemecilerin hepsinin üstünde anlaştıkları bir iki detay da var ki hiçbirinin tasarım kuramcısı olmadığı yönünde izlenim bıraktı bende. ben de ne düşünüyordum ki? şunu: konferansın sanat ve tasarım ayağına başvurduğum için daha ferah ve spekülatif bir camiaya hitap edeceğimi sanıyordum. sonuç olarak ne karşımdaki kitleyi ne de hangi düzeyde ve yaklaşımda bir makale beklendiğini anlayamamış olduğum kesin. keyifle ve hızlı yazmıştım ve pek çok noktayı sonra düzeltebilirim sanmıştım. oysa daha hazır bir makale bekleniyormuş belli ki. iyi olmadı bu durum. ferahlayacaktım kabul etselerdi. şimdi hala "yayın yapmam gerekiyor". gerekliliklerhhh. borçluluklarhhh.

yaklaşık beş haftadır okumaya vermiştim kendimi. soruyorlardı "işin başına ne zaman oturuyoruz araştırmacı?" ama ben zaten işin başındaydım. okuyor idim. ve bu böyle devam edebilirdi mutlu mutlu... şimdi kolları sıvayıp üretmeye geçmek gerekiyor tekrar. bütün gün koltuğa yayılıp dünyanın en ilginç metinlerini okumakla kıyaslanırsa ciddi ve yorucu bir çalışma süreci bekliyor bizi yeniden. belki de hazır değiliz. belki tatil yapmamız lazım. belki hevesimiz kaçtı. belki biz bu araştırmacılığı sevmiyoruz. belki yatıp kitap okumak istiyoruz. belki emekliliğimiz geldi. belki de oturup çalışmaya başlayınca birden heyecanımız geri gelecek.


they rejected my paper.. it's sad. all of the critics demanded more definitions, more clarity, more details concerning the process, and implicitly, less speculation, more concreteness. and they are right. the text is not clear, it is fiercely bombarded with "quoted phrases" that aren't defined anywhere, it doesn't include enough details, and it seems like it is hiding shortcomings -which is true. i wrote it very fast, the study was immature, there were problems, i wasn't careful, indeeed i was somehow expecting to have time to revise the text, if it was to be accepted... well, ofcourse they were expecting a finished academic text, with possibly minor issues... but, i must admit, i wasn't expecting these real critics at an arts and design conference...

now, i still have to publish... which doesn't feel nice. i have given myself to reading for the last five weeks.. they were asking: "when will we be back at work researcher?" but i was already at work. i was reading. and this could have gone forever. now i have to start producing again. a harder and more serious period of study is awaiting; compared to reading the most exciting texts on earth all day long on my lovely armchair... perhaps we're not ready yet.. perhaps we need a vacation. perhaps we have lost interest... perhaps we don't like researching... perhaps we just want to lay down and read... perhaps our retirement is due. perhaps when we sit down and start working again, all of a sudden, our excitement will return.