5 Aralık 2009 Cumartesi

ilk evrimsel sikriptlerim bunla meşguldü | my first evo-scripts were occupied with these


a1. tipik bir ilk kuşak (10 noktadan oluşan NURBS çizgileri)

a2. ortogonal, son jenerasyon

a3. ortogonal

b1. ortogonal (yerel optimaya takılmış)

b2. ortogonal

b3. ortogonal

c1. poligonal (500. jenerasyon)

c2. poligonal (1000. jenerasyon)

c3. ortogonal + poligonal (hibrit)

imajlar iyi görünmüyorsa (ki görünmüyor) bu linki takip...

[bunlar da raporuma (birinci tekil şahıs hiç varolmamışçasına) yazdıklarım:]

ilk deney serisi: maya-mel ortamında 2 boyutlu deney: lokal, açısal kontrol-kontrolsüzlük

ilk “deney” olarak maya-mel scripting ortamında basit bir evrimsel algoritma kodlandı. başlangıçta rastgele oluşturulan bir seri lineer iki boyutlu düzenlemenin her kontrol noktasında oluşan lokal açısal ilişkiler [o noktada kesişen vektörlerin arasındaki açıları ölçtüm demek istiyorum] incelenerek açıların toplamı istenen kriterlerle karşılaştırıldı [kriter dediğim de 90'ın katları mı gibi basit bir soru]. deneyin esas amacı basit bir evrimsel algoritma oluşturarak scripting becerilerini geliştirmek ve evrimsel hesaplamalar uygulamalarına giriş yapmaktı [doğru bu], ancak sonuçlar global ve lokal değerlendirmeler konusunda bir takım fikirler de sağlıyor [her musibetten...].

değerlendirme kriterleri kuvvetli, sade ve tek yönlü olunca sistemin popülasyonu istenen açısal ilişkileri taşıyan bireylere doğru kolayca “evrilttiği” gözleniyor (b3’e kadar örnekler). ancak sadece açıların toplamına yönelik puanlama yapıldığı için görece düzenli ve basit evrimler gerçekleşiyor ve sistem önceden kolayca öngörülemeyen “eğilimler” veya “tercihler” gösteriyor. dolayısıyla böyle bir sistem belirli hedeflere yönelik olarak kullanılacaksa daha güçlü kontrol sağlayan yaklaşımların kullanılması gerekiyor.

takip eden deneyde hem açıların toplamına hem de global bazı özelliklere yönelik puanlamalar yapıldı [aslında hesaplarda hata yapmışım :]], ortaya çıkan sonuçların ilk bakışta çok daha kaotik bir görünüm arzettiği söylenebilir (c1, c2) [neden acaba..], ancak esasında çoğu “birey” aranan özellikleri bir ölçüde taşıyor [yanlışlıkla aranan...]. fakat daha “anlamlı” ve kolay tanınır biçimsel düzenlemelere ulaşmak için sadece “lokal” düzeyde işleyen değerlendirmelerin yeterli olmadığı, “global” biçime yönelik daha güçlü seçim kriterleri uygulamak gerekeceği anlaşılıyor.

üçüncü olarak bir tür evrimin diğer bir tür evrim için girdi oluşturduğu iki aşamalı sistemler ise beklenmedik, anlaşılabilir ve düzgün sonuçlar verebiliyor (c3). bunun sebebi ilk iki deneyden farklı olarak ikinci aşamada evrime daha iyi tanımlanmış, daha homojen bir ilk jenerasyonla (başlangıç kütüphanesi) başlanıyor olması olabilir.

ilk deney serisinin sonuçları evrimsel algoritmalarla istenen bir biçimsel düzenleme evriltebilmek/üretebilmek için, bir ya da birden çok aşamada ama her durumda farklı ‘düzey’lerde, hiyerarşik olarak işleyen kriter kümeleri ve değerlendirme yaklaşımları kullanılmasının etkili olabileceğini düşündürüyor. [hmm]

Hiç yorum yok: